JESTEŚMY RÓWNIEŻ NA:

Posługa sakramentalna w parafii

W oparciu o Pierwszy Synod Diecezji Kaliskiej,
nry 412-428 oraz Aneks 19

„…sakramenty święte powinny być udzielane i przyjmowane w parafii przynależności…” (nr 412 PSDK)

 

Aneks 19, par. I PSDK – Instrukcja „Przynależność parafialna i szafarstwo Sakramentów”

Wierni powinni być przygotowywani do sakramentów i je otrzymywać w zasadzie w parafiach, do których należą. Wynika to z norm, jakie podaje Kodeks Prawa Kanonicznego odnośnie sakramentów: Chrztu, Bierzmowania, Eucharystii (I Komunii św.), Namaszczenia Chorych, Małżeństwa.

Racje Duszpasterskie:

  • Parafia zapewnia trwały udział w życiu Kościola. Udział ten wyraża się zwłaszcza w uczestnictwie we Mszy św. niedzielnej.
  • Świecki katolik ma najpełniejszy przystęp do rzeczywistości Kościoła w parafii.
  • Na proboszczu parafii spoczywa odpowiedzialność i obowiązek odnośnie do zorganizowania i przebiegu przygotowania do sakramentów. On też podejmuje decyzję, czy ktoś jest wystarczająco przygotowany i może być dopuszczony do danego sakramentu.

Dokumenty potrzebne do spisania aktu chrztu:

1. Akt urodzenia dziecka z USC.

2. Dane o rodzicach chrzestnych (imiona, nazwisko, data i miejsce urodzenia, adres zamieszkania, zawód). Rodzice chrzestni dziecka mieszkający na terenie innych parafii potrzebują zaświadczenie, że są praktykującymi katolikami. Zaświadczenia te otrzymuje się w kancelarii parafialnej swojej parafii.

3. Potwierdzenie odbytej spowiedzi.

Rzeczy potrzebne do chrztu:

  • świeca chrztu
  • biała szata

Rodzice dziecka

Przed Chrztem dziecka rodzice są zobowiązani do wysłuchania nauki przed chrzcielnej. Powinni również przystąpić do Sakramentu Pokuty, a podczas Mszy świętej chrzcielnej do Komunii świętej.

Po udzieleniu Chrztu, rodzice dziecka wdzięczni Bogu i wierni podjętym zadaniom, mają obowiązek zapoczątkowane na Chrzcie nowe życie rozwijać przez:

  • chrześcijańskie wychowanie w rodzinie,
  • nauczyć dziecko modlitwy,
  • posyłać na katechizację,
  • przygotować do Bierzmowania,
  • przygotować do uczestnictwa w Eucharystii.

Religijne życie w rodzinie to jest:

  • modlitwa,
  • wzajemna miłość chrześcijańska będąca dla dziecka najlepszą szkołą wiary,
  • życie sakramentalne rodziców i rodzeństwa (zwłaszcza chrześcijańskie świętowanie niedzieli).

Rodzice chrzestni

Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:

1. ukończył 16 lat,
2. jest praktykującym katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić,
3. jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej,
4. nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.

nr 419 Pierwszego Synodu Diecezjalnego:

„Rodzicami chrzestnymi nie mogą być osoby żyjące w niesakramentalnym związku małżeńskim oraz te, które chociaż są katolikami, notorycznie zaniedbują praktyki religijne i prowadzą życie naganne. (…)”

Prosimy rodziców chrzestnych będących spoza naszej parafii o przyniesienie od własnego Księdza Proboszcza zaświadczenia potwierdzającego możliwość pełnienia godności chrzestnego(ej).

Z okazji Chrztu dziecka chrzestni powinni przystąpić do Spowiedzi i Komunii świętej. W przyszłości rodzice chrzestni powinni być także świadkami Bierzmowania swego chrześniaka i uczestniczyć w ważniejszych wydarzeniach jego życia (I Komunia święta, Ślub).

Prawo Kościoła wymaga, aby przyjmujący chrzest, jeśli to możliwe, posiadał chrzestnego (kan. 872 KPK). Dla każdego dziecka należy wybrać przynajmniej jednego chrzestnego, chrzestną lub dwoje chrzestnych (por. kan. 873 KPK).

Zadania chrzestnych są następujące:

  • mają oni towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu dziecka,
  • wraz z rodzicami mają przedstawić dziecko do chrztu;
  • pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki (kan. 872 KPK),
  • są współodpowiedzialność za chrześcijańskie wychowanie dziecka, zwłaszcza w przypadku, gdy dziecko utraci jedno lub oboje rodziców.

Wymogi stawiane kandydatom na chrzestnych wynikają z charakteru ich zadań. Jeżeli rzeczywiście mają być osobami odpowiedzialnymi za rozwój i życie wiary swego „chrześniaka”, sami muszą być dojrzałymi i przykładnymi świadkami wiary. Nie może więc dziwić, że Kościół stawia im wysokie wymagania. Wynikają one z troski o odpowiednie wychowanie religijne osoby ochrzczonej, dokonujące się w sprzyjającej atmosferze dobrego przykładu dawanego przez najbliższych.
Zasadniczo wybór chrzestnych należy do rodziców dziecka, którzy oczywiście swoją decyzję mogą dowolnie konsultować. Zadaniem duszpasterza jest jedynie sprawdzić czy przedstawieni kandydaci spełniają warunki określone przez Kościół i zatwierdzić wybór rodziców, jeśli nie ma zastrzeżeń.


Chrzest to pierwszy i najpotrzebniejszy sakrament (bez tego sakramentu nie można przyjąć pozostałych), który:

  • gładzi grzechy,
  • daje życie nadprzyrodzone (łaska uświęcająca),
  • czyni nas członkami Kościoła katolickiego,
  • daje udział w kapłaństwie Chrystusa.

Pan Jezus ustanowił sakrament chrztu słowami: „nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28, 19-20).
Chrzci się przez zanurzenie kandydata w wodzie lub przez polanie wodą jego głowy, wypowiadając przy tym słowa: „N., ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.
Konieczności przyjmowania chrztu domaga się Pan Jezus, który powiedział: „Kto wierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie wierzy, będzie potępiony” (Mk 16, 16). Powiedział też: „Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha Świętego, nie może wejść do Królestwa Bożego” (J 3, 5).
Chrzest przyjmuje się jeden raz w życiu, ponieważ wyciska on na duszy niezatarte, duchowe znamię, „charakter”, który uzdalnia ochrzczonego do uczestnictwa w kulcie chrześcijańskim.
W razie konieczności każda osoba może udzielić chrztu, pod warunkiem, że ma intencję uczynienia tego, co czyni Kościół, i poleje kandydata, mówiąc: „Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.

 

Małżeństwo

Zgodnie z postanowieniem KEP-u nr 322, z dnia 1 maja 2003 roku, zwyczajną, obowiązującą i zasadniczo jedyną formą przygotowania do małżeństwa jest parafialna katecheza ponadgminazjalna według wskazań Dyrektorium Rodziny i Instrukcji Duszpasterskiej Diecezji Kaliskiej – „Przygotowanie do małżeństwa i życia rodzinnego w katechezie parafialnej dla młodzieży szkół ponadgimnazjalnych” (2005 r. w klasach – I, II, III – koniec I semestr klasy III szkoły ponadgimnazjalnej)

Czas załatwienia formalności przedślubnych.
Narzeczeni powinni obowiązkowo zgłosić się do kancelarii parafialnej odpowiednio wcześniej w celu zarezerwowania terminu zawarcia Sakramentu Małżeństwa.

Dokumenty.
Narzeczeni zgłaszają się w kancelarii parafialnej na 3 miesiące przed planowanym zawarciem małżeństwa i składają dokumenty:

  • zgoda z parafii (jeśli oboje narzeczeni są z innej niż nasza parafii)
  • dowody osobiste
  • aktualne akty chrztu
  • trzy dokumenty z USC (jeśli nie było wpierw ślubu cywilnego)
  • zaświadczenia z odbytego kursu przedmałżeńskiego i poradnictwa rodzinnego
  • Ksero świadectwa ukończenia katechizacji w szkole średniej

Po przedstawieniu powyższych dokumentów w parafii narzeczonej lub narzeczonego, spisany zostaje protokół kanoniczny i dane osobowe do zapowiedzi.

Zapowiedzi.
Każde zamierzone małżeństwo należy podać do publicznej wiadomości, nie tylko z tej racji, że wierni są w sumieniu obowiązani wyjawić znane im przeszkody, ale także dlatego, że małżeństwo winno być faktem znanym wspólnocie parafialnej, do której należą narzeczeni.

Należy bezpośrednio po rozpoczęciu wygłaszania Zapowiedzi odbyć pierwszą z dwóch spowiedzi przygotowujących do przyjęcia sakramentu małżeństwa (na początku spowiedzi należy zaznaczyć w konfesjonale, że jest to pierwsza spowiedź przedślubna).

  • pierwszy raz w czasie rozpoczęcia wygłaszania zapowiedzi,
  • drugi raz tuż przed ślubem.

 

Świadek ślubu.
Do spisania aktu ślubu potrzebne są dane świadków
(imię i nazwisko, wiek, wyznanie, zawód, adres zamieszkania). Godną rzeczą jest, aby ci, którzy zostali wybrani na świadków, wcześniej odbyli również sakramentalną spowiedź, aby w czystości swego serca mogli towarzyszyć tym, przez których zostali wybrani.

W tygodniu poprzedzającym ślub narzeczeni zgłaszają się do kancelarii parafialnej w celu spisania i podpisania aktu ślubu.