Czarna Madonna – jakże mogłoby jej zabraknąć na mapie mojego życia – życia kapłańskiego. Mamo, ponad 14 lat temu zostałem kapłanem! Popatrz jak Ci urosłem. Czy dojrzałem choć trochę? Widzisz jaki syn ci wyrósł, ksiądz, który nie jeszcze wierzy… że jest księdzem. Dziękuję, że mnie prowadziłaś przez te kilkanaście lat. Teraz jeszcze bardziej mnie prowadź, Mamo. Co ja mam dla Ciebie, Mamo? Zdaję sobie sprawę, że niewiele. Przyjmij więc moje kapłaństwo jako „wotum” – to najcenniejsze co mam, najdroższe. Niech ono się nie pokryje kurzem, ani nie zardzewieje nigdy. Módl się razem ze mną do Boga, abym był dobrym księdzem.